Τίτλοι τέλους

Ακόμη μια χρονιά τελείωσε άδοξα για την ομάδα μας. Μια χρονιά που άρχισε με όνειρα και φιλοδοξίες και τελείωσε με στεναχώρια και θυμό.
Δεν θα επεκταθώ για τη φετινή χρονιά, θα σταθώ όμως σε μερικά σημεία που έγιναν στον αγώνα με τη Δόξα.

1. Άκουσα από ηλικιωμένο φίλαθλο της ομάδας μας να λέει "Το 79 όταν πήγαμε διαβάθμιση εγεμώσαμε το γήπεδο τζε εκλαίαμε που επέσαμε κατηγορία. Τωρά εσυνηθίσαμε, ερκούμαστε και γελούμε"
Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Προσωπικά δεν ήμουν εκεί το 79, ήμουν εκεί όμως το 2001 και θυμάμαι την πικρία που ζήσαμε. Ακόμα και η δεύτερη διαβάθμιση το 2001 ήταν πολύ διαφορετική από αυτή. Έχουμε καταντήσει ασανσέρ, έρμαιο στις ορέξεις κάποιων, βαδίζουμε χωρίς ένα γ******* ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ. Που πάμε;;;

2. Καταντήσαμε να έρχεται η Δόξα στο γήπεδο μας και να μας κάνει ότι θέλει κάποιος κ. Κακουλλής. Να έχει το θράσος να μας δείχνει τα χαμνά του και να χασκογελάει. Θα έκανε το ίδιο άραγε αν στην κερκίδα ήμασταν 1000 αντί 100;;;;

3. Στο τέλος του αγώνα, για ακόμη μια φορά είδα Σαλαμιναίους να μαλλώνουν μεταξύ τους. Κρίμα, κρίμα, 1000 φορές κρίμα. Αν θέλετε αγαπητοί μου φίλοι να πάμε μπροστά, βάρτε στην άκρη τον εγωισμό και τα συμφέροντα σας, τις επαρχιακές αντεκκλήσεις και συσπειρωθείτε. Αλλιώς θα καταντήσουμε όπως τον Ασίλ...

Αυτά - με την ευχή ότι θα αρχίσει σωστός προγραμματισμός για τη Β' κατηγορία και επιτέλους να γίνει ένα επιχειρηματικό μακροπρόθεσμο πλάνο!